Pracownicze Plany Kapitałowe – kiedy wejdą w życie i czy są obowiązkowe? • Proseed Online

Już wkrótce wchodzi w życie program Pracowniczych Planów Kapitałowych. Ten system oszczędzania jest przeznaczony dla wszystkich pracowników oraz zleceniobiorców, od których wynagrodzenia opłacane są składki emerytalno-rentowe. Wprowadzanie powyższych planów będzie rozłożone w czasie i przebiegać etapowo. Czy będzie można zrezygnować z tego programu, czy jest on obowiązkowy? Od kiedy należy spodziewać się zmian? Wyjaśniamy w artykule. PPK – cel projektu Pracownicze Plany Kapitałowe to nic innego jak powszechny system oszczędzania. Wpłaty na konto PPK będą pochodzić z trzech źródeł, a mianowicie od pracodawcy, pracownika i z budżetu państwa. Wszelkie zasady i założenia dotyczące tego planu reguluje ustawa z dnia 4 października 2018 roku o pracowniczych planach kapitałowych. Określa ona również cel tworzenia tego projektu. Zgodnie z jej art. 3, Pracownicze Plany Kapitałowe są tworzone w celu systematycznego gromadzenia oszczędności przez uczestnika PPK z przeznaczeniem na wypłatę po osiągnięciu przez niego 60. roku życia.

Uwaga! Wpłaty na konto PPK będą pochodzić z trzech źródeł: od pracodawcy, pracownika i z budżetu państwa. Państwo zasili jednorazowo rachunek wpłatą powitalną w wysokości 250 zł, co roku wpłaci również na rachunek pracownika 240 zł tzw. dopłaty rocznej, ale tylko przy spełnieniu odpowiednich warunków.

Wysokość wpłat na PPK W porównaniu ze stałymi wpłatami, które będą finansowane przez państwo, te uiszczane przez pracownika i pracodawcę będą zależeć od wysokości wynagrodzenia pracownika. W przypadku pracodawcy podstawowa wpłata, która powinna być przez niego uiszczana, wynosi 1,5% wynagrodzenia pracownika. Podmiot zatrudniający może jednak zadeklarować większą wpłatę (dodatkową) – może wynosić maksymalnie 2,5% wynagrodzenia. Co ważne, może być ona różnicowana w zależności od długości okresu zatrudnienia u danego pracodawcy albo na podstawie postanowień regulaminu wynagrodzeń lub układu zbiorowego pracy obowiązujących w podmiocie zatrudniającym.

Ważne! Pracodawca może w każdej chwili zrezygnować z dokonywania wpłaty dodatkowej lub też zmienić jej wysokość. Zmieniona wysokość obowiązuje od miesiąca następującego po miesiącu, w którym została dokonana zmiana (art. 26 pkt 4 ustawy o PPK).

W przypadku pracownika wpłata podstawowa wynosi co do zasady 2% wynagrodzenia. Co ważne, zgodnie z art. 27 ustawy o PPK może wynosić mniej niż jego 2%, ale nie mniej niż 0,5%, jeżeli wynagrodzenie uczestnika PPK osiągane z różnych źródeł w danym miesiącu nie przekracza kwoty odpowiadającej 1,2-krotności minimalnego wynagrodzenia. I tu podobnie jak w przypadku wpłaty dodatkowej po stronie pracodawcy, również sam pracownik może zadeklarować dodatkową sumę. Wysokość tej wpłaty nie może być wyższa niż 2% wynagrodzenia. Podmiot zatrudniający ma obowiązek poinformowania uczestnika PPK o możliwości zadeklarowania wpłaty dodatkowej oraz obniżenia wysokości wpłaty podstawowej. Jeśli pracownik podejmie decyzję, że nie chce już dokonywać dodatkowych wpłat lub też zmienić jej wartość, ma obowiązek poinformowania pracodawcy i zadeklarowania nowej stopy procentowej składki na PPK. Co ważne, zmieniona wysokość wpłaty dodatkowej lub rezygnacja z jej dokonywania obowiązuje od miesiąca następującego po miesiącu, w którym uczestnik PPK złożył zmianę deklaracji. PPK – zawarcie umowy z instytucją finansową Zgodnie z ustawą o PPK pracodawca zawiera w imieniu i na rzecz pracowników umowę o prowadzenie PPK. W myśl ustawy za podmiot zatrudniający uważa się:

pracodawcę
nakładcę
rolnicze spółdzielnie produkcyjne lub spółdzielnie kółek rolniczych
zleceniodawcę
podmiot, w którym działa rada nadzorcza.

Ustawa doprecyzowuje również, kim jest osoba zatrudniona, która może uczestniczyć w projekcie. Przede wszystkim powinna być to osoba podlegająca obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tych tytułów. Ustawodawca wymienia, że w projekcie może brać udział:

pracownik
osoba fizyczna wykonująca pracę nakładczą, która ukończyła 18. rok życia
członek rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub spółdzielni kółek rolniczych
osoba fizyczna, która ukończyła 18. rok życia, wykonująca pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług
członek rady nadzorczych wynagradzany z tytułu pełnienia tej funkcji (art. 2 pkt 18 ustawy o PPK).

Umowa o tworzenie PPK będzie zawierana co do zasady z instytucją finansową wybraną przez pracodawcę. Instytucja, z którą pracodawca zawrze umowę o prowadzenie PPK, ma za zadanie poinformować osoby zatrudnione o warunkach uczestnictwa w planach, w tym o możliwości zamiany oraz o obowiązkach i uprawnieniach podmiotu zatrudniającego oraz osoby zatrudnionej związanych z uczestnictwem w PPK. Wybrana przez pracodawcę instytucja utworzy rachunki dla wszystkich pracowników. Będą one zasilane comiesięcznymi wpłatami zarówno pracownika, jak i pracodawcy, a dodatkowo dopłatami od państwa. Zgodnie z art. 22 pkt 4 ustawy o PPK instytucja finansowa, z którą pracodawca zawiera umowę dotyczącą PPK, ma obowiązek przekazywania do ostatniego dnia lutego każdego roku w postaci elektronicznej lub na wniosek pracownika w postaci papierowej roczną informację o wysokości środków na jego rachunku PPK. Za wybór instytucji odpowiada wyłącznie pracodawca. Dokonuje tego w porozumieniu z zakładową organizacją związkową działającą w tym podmiocie zatrudniającym lub też jeżeli w podmiocie zatrudniającym nie działa zakładowa organizacja związkowa, w porozumieniu z reprezentacją osób zatrudnionych wyłonioną w trybie przyjętym w danym podmiocie zatrudniającym PPK – etapy tworzenia Tworzenie Pracowniczych Planów Kapitałowych będzie odbywało się systematycznie i etapowo. Zgodnie z art. 134 pkt 1 ustawy o PPK przewiduje się stopniowe włączanie kolejnych grup pracodawców, rozpoczynając od największych, a kończąc na najmniejszych podmiotach. Cały proces ma się rozpocząć w lipcu 2019, a zakończyć w styczniu 2021 roku. Docelowo każdy pracodawca będzie miał obowiązek utworzenia PPK. Zgodnie z ustawowym założeniem etapy wdrożenia PPK będą następować w następujący sposób:

od 1 lipca 2019 r. – podmioty zatrudniające co najmniej 250 osób (według stanu na 31 grudnia 2018 r.)

2.od 1 stycznia 2020 r. – podmioty zatrudniające co najmniej 50 osób (według stanu na 30 czerwca 2019 r.)

od 1 lipca 2020 r. – podmioty zatrudniające co najmniej 20 osób (według stanu na 31 grudnia 2019 r.)
od 1 stycznia 2021 r. – zobowiązane będą pozostałe podmioty oraz osoby zatrudnione w jednostkach sektora finansów publicznych.

Rezygnacja z PPK Ustawodawca jasno określa, że uczestnictwo w PPK jest dobrowolne (art. 23 pkt 1 ustawy o PPK). Każdy pracownik ma więc możliwość zrezygnowania z tej formy oszczędzania. Aby jednak tego dokonać, konieczne będzie złożenie odpowiedniej deklaracji. Ministerstwo Finansów przygotowało rozporządzenie, które określa wzór deklaracji rezygnacji z dokonywania wpłat do pracowniczego planu kapitałowego oraz szczegółowy zakres zawartych w niej danych. Składa się ona z dwóch części. W pierwszej z nich pracownik będzie miał obowiązek podać swoje dane oraz dane podmiotu zatrudniającego, w drugiej zaś znaleźć można szereg oświadczeń, które pracownik musi podpisać odręcznie.

Uwaga! Złożenie rezygnacji z PPK jest terminowe. Jeśli pracownik nadal nie będzie chciał uczestniczyć w PPK, będzie musiał składać deklarację o rezygnacji co 4 lata. Pracodawca będzie miał obowiązek co 4 lata informować o ponownym dokonywaniu wpłat (art. 23 pkt 5 ustawy o PPK).

O złożeniu deklaracji pracodawca powinien poinformować wybraną instytucję finansową niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni od dnia jej złożenia. Co ważne, w miesiącu, w którym pracownik złożył deklarację o rezygnacji, pracodawca nie dokonuje wpłaty do PPK – jeśli rezygnacja z PPK nastąpiła po przekazaniu wpłaty za dany miesiąc, wówczas podlega ona zwrotowi (art. 23 pkt 4 ustawy o PPK). Uczestnik, który złożył rezygnację, będzie mógł w każdej chwili przystąpić ponownie do programu. Już od 1 lipca pierwsi pracodawcy będą mieli okazję zmierzyć się z obowiązkiem utworzenia Pracowniczych Planów Kapitałowych. W przypadku pracodawców tworzenie PPK jest obowiązkowe, zaś dla pracowników uczestnictwo w projekcie jest dobrowolne, jednak rezygnacja związana jest z koniecznością złożenia odpowiedniej deklaracji. Pracownicze plany kapitałowe to więc możliwość gromadzenia oszczędności przez pracownika przy jednoczesnym udziale pracodawcy oraz wsparciu państwa. Co ważne, zgromadzone środki na rachunku danego pracownika są w pełni prywatne i w przypadkach szczególnych, np. z powodu ciężkiej choroby, pracownik ma prawo w każdej chwili je wypłacić jeszcze przed ukończeniem 60. roku życia. Dodatkowo w przypadku śmierci pracownika środki zgromadzone na PPK podlegają dziedziczeniu. W dalszej perspektywie PPK może znacznie zwiększyć bezpieczeństwo finansowe zarówno przedsiębiorców, jak i pracowników oraz znacznie wpłynąć na rozwój gospodarczy. Autor: Agnieszka Walczyńska - ekspert wFirma.pl źródło obrazka:

Zobacz również

Innowacje – od pomysłu do wdrożenia. Czym są prace B+R?

Fundusze

Pracownicze Plany Kapitałowe – kiedy wejdą w życie i czy są obowiązkowe?

Zobacz również

Innowacje – od pomysłu do wdrożenia. Czym są prace B+R?

Popyt inwestycyjny mocno w górę, jubilerski z dużym spadkiem – analiza raportu Światowej...

BGK udziela gwarancji dla limitów faktoringowych

Pracownicze Plany Kapitałowe – kiedy wejdą w życie i czy są obowiązkowe?

Materiał zewnętrzny

Jak skonsolidować chwilówki będąc zadłużonym?

Zobacz również

Innowacje – od pomysłu do wdrożenia. Czym są prace B+R?

Popyt inwestycyjny mocno w górę, jubilerski z dużym spadkiem – analiza raportu Światowej...

BGK udziela gwarancji dla limitów faktoringowych