Chiny zwiększą inwestycje w Ameryce Łacińskiej

Chiny ogłosiły zamiar zwiększenia wartości swoich inwestycji w Ameryce Łacińskiej do poziomu 250 mld USD. Zwiększeniu ma ulec również wartość rocznej wymiany handlowej do poziomu 500 mld USD w ciągu najbliższych dziesięciu lat. Jest to dobra wiadomość dla Ameryki Łacińskiej, która w 2015 r. borykała się z recesją. Według szacunków Coface w 2015 r. PKB regionu spadło o 0,6 proc., a w 2016 r. Prognoza przewiduje kolejny spadek (-0,2 proc.). Intensyfikacja stosunków handlowych w ostatnich 15 latach Chiny są obecnie drugim (po Stanach Zjednoczonych) źródłem importu dla Ameryki Łacińskiej oraz trzecim (po Stanach Zjednoczonych i Unii Europejskiej) rynkiem zbytu dla jej eksportu. W 2014 r. wartość eksportu Brazylii, Meksyku, Argentyny, Kolumbii, Chile, Peru i Ekwadoru (generujących ok. 88 proc. PKB regionu) do Chin wyniosła 83,3 mld USD, podczas gdy wartość importu z Chin była równa 152,2 mld USD. Brazylia jest największym w Ameryce Łacińskiej partnerem Chin pod względem wymiany handlowej, której wartość w 2014 r. wyniosła ok. 78 mld USD. Chiny są głównym odbiorcą brazylijskiego eksportu; jej wartość stanowi 18 proc. całego eksportu tego kraju ogółem, generując jednak zaledwie 1,7 proc. łącznego PKB Brazylii. Eksport z Ameryki Łacińskiej do Chin Źródło: krajowe urzędy statystyczne, banki centralne i MFW; rok = 2014 Import do Ameryki Łacińskiej z Chin Źródło: krajowe urzędy statystyczne, banki centralne i MFW; rok = 2014 W sferze handlowej zależność Chile od Chin jest najwyższa w całym regionie Ameryki Łacińskiej. W 2014 r. 24,4 proc. łącznego eksportu Chile trafiło do Chin, co stanowiło równowartość 7,1 proc. PKB tego kraju. Z kolei Meksyk wykazuje ogólnie najmniejszą tendencję do zależności od chińskiego popytu, gdyż eksport do Chin stanowi zaledwie 0,5 proc. PKB Meksyku. Natomiast jeżeli chodzi o import chińskich produktów, Meksyk jest jednym z ich głównych odbiorców w całym regionie. Ameryka Łacińska stała się głównym dostawcą podstawowych produktów do Chin, ale została za to zalana tanim importem. W latach 2009–2013 pięć głównych produktów eksportowanych z krajów Ameryki Łacińskiej i Karaibów (LAC) do Chin były produktami podstawowymi. Odpowiadały one za 71 proc. łącznego wywozu z tego regionu, podczas gdy pięć najważniejszych produktów eksportowanych przez Chiny do krajów LAC stanowiło 24 proc. jej łącznego wywozu. Struktura eksportu z krajów Ameryki Łacińskiej ma charakter bardziej skonsolidowany i dominujący udział mają produkty o niskiej wartości dodanej, podczas gdy eksport z Chin jest bardziej zróżnicowany i obejmuje produkty o wyższej wartości dodanej. Przyszłość handlu rysuje się w mniej kolorowych barwach Coface szacuje, że w najbliższych latach wzrost chińskiego PKB będzie coraz słabszy i wyniesie 6,2 proc. w 2016 r. (w porównaniu z 6,9 proc. w 2015 r.), to znaczy, będzie dużo niższy niż średni roczny wzrost na poziomie 10 proc., który charakteryzował poprzednią dekadę. Ameryka Łacińska wydaje się być jednym tych regionów świata, które zostały najbardziej dotknięte przez spowolnienie w Chinach, co dotyczy zwłaszcza sfery handlowej i na co mają wpływ także niskie ceny surowców. Sytuację tę częściowo wyjaśnia także ograniczenie dynamiki w Państwie Środka. Chiny mogą także doświadczyć spadku udziału w rynku ze względu na gorszą konkurencyjność, co można tłumaczyć mającym miejsce w ostatnich latach wzrostem wynagrodzeń powyżej poziomu wydajności oraz umacnianiem się juana. Rosnące przez ostatnie dziesięć lat koszty pracy w Chinach ograniczyły korzyściwynikające z prowadzenia produkcji w tym kraju. Przez wiele lat był on znany ze swojej względnie taniej siły roboczej. Dzięki niej udało się poprawić konkurencyjność chińskich towarów, co wyjaśnia wysoki wzrost eksportu do Ameryki Łacińskiej. Rzeczywistość jednak się zmieniła, zwłaszcza z uwagi na fakt, że Chiny nie są członkiem Partnerstwa Transpacyficznego, którego celem jest ograniczanie barier handlowych i promowanie handlu między państwami-sygnatariuszami. Inwestor poszukujący możliwości Przez lata Chiny rozszerzały swoją obecność na arenie międzynarodowym także na obszary inne niż handel. Dotyczy to w szczególności sektora finansowego w Ameryce Łacińskiej i Afryce. Pożyczki udzielane przez Chiny krajom Ameryki Łacińskiej (jako odsetek wszystkich pożyczek) w latach 2005–2015 Według Inter-American Dialogue w okresie od 2005 do 2015 r. Chiny pożyczyły 125 mld USD (około 2,5 proc. PKB regionu) krajom i przedsiębiorstwom w Ameryce Łacińskiej. Pomimo to wciąż jeszcze daleko im do zajęciapozycji głównego źródła bezpośrednich inwestycji zagranicznych (BIZ) w Ameryce Łacińskiej, gdyż ich udział w łącznych BIZ regionu wynosi ok. 6 proc. Dzięki swoim pożyczkom Chiny pomogły krajom Ameryki Łacińskiej zwłaszcza w modernizacji ich infrastruktury. W ciągu ostatniej dekady Chiny zainwestowały w infrastrukturę wewnętrzną krajów regionu więcej niż w jakąkolwiek inną gałąź gospodarki. Dzięki temu firmy inżynieryjne i budowlane mogły intensywnie rozwinąć swoje możliwości techniczne i logistyczne. Choć Chiny zapowiedziały duże inwestycje w Ameryce Łacińskiej, perspektywy ich realizacji pozostają niepewne. Pojawiły się także pewne nieporozumienia między Państwem Środka a przedsiębiorstwami i rządami krajów Ameryki Łacińskiej, które wynikają z warunków umów i obaw dotyczących środowiska. W najbliższej przyszłości Chiny będą nadal odgrywały ważną rolę w Ameryce Łacińskiej, zwłaszcza w odniesieniu do inwestycji. Ameryka Łacińska musi jednak popracować nad zagwarantowaniem wzajemności inwestycji oraz pogłębić swoje rozumienie chińskiego modelu inwestycyjnego. Ogólnie rzecz biorąc, Chiny pozostają ważnym źródłem inwestycji, pożyczek i transakcji handlowych. Należy jednak przeprowadzić dokładną analizę sytuacji, ponieważ do pokonania wciąż pozostaje wiele przeszkód – wyjaśnia Patricia Krause, ekonomista Coface w regionie Ameryki Łacińskiej. Grupa Coface